Category: Aircraft carrier

సాధారణమైన ఓడలు తాను వెళ్ళే దిశ మార్చుకోవడానికి చాలా కష్టం అవుతుంది. దాని దిశ మార్చుకోవడానికి కనీసం 90 నిమిషాల నుంచి అది ఎంత పెద్దది అన్నదాన్ని బట్టి చాలా సమయం తీసుకుంటుంది. మెల్లిగా ఇంజన్లు మార్చుకున్న తిప్పుకోవాలి. బైక్ తిప్పినట్టు టక్కున తిప్పలేరు, ఒక సర్కిల్‌లా తిరగాలి. ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ క్యారియర్ షిప్‌లో యుద్ధ విమానాలు ఉంటాయి. ఆ యుద్ధ విమానాలను లాంచ్ చేసి, ఆకాశంలో ఎలాగైనా తిప్పి శత్రువుల ఓడల మీద దాడులు చేయగలవు. ముందు చెప్పుకున్నట్టు ఓడలు అన్నవి ఆ యుద్ధ విమానాల దాడి నుంచి తప్పించుకోవడానికి తప్పుకోవడమో, దారి తిప్పుకోవడమో చాలా కష్టం. కాబట్టి, ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ క్యారియర్లు అన్నవి ఒక సముద్రం మొత్తాన్ని సంరక్షించగలవు. ఐతే, మరో సమస్య ఏమిటంటే ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ క్యారియర్‌ అయిన ఓడ కూడా ఒక ఓడే కదా. దానికి ఇతర నౌకలకు ఉండే వల్నరబిలిటీ తిప్పుకోలేకపోవడం ఉంటాయి. తద్వారా ఎదుట ఒక మిస్సైల్ షిప్ వచ్చి ఎలాగోలా ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ ఎటాక్‌ నుంచి తనను తాను కాపాడుకుని క్యారియర్ షిప్ మీద దాడి చేస్తే అంతటి ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ క్యారియర్ ఓడ కూడా చటుక్కున నాశనమైపోతుంది. దాని వల్ల ఈ పవర్‌ఫుల్ ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ క్యారియర్ షిప్‌ని కాపాడడానికి చుట్టూ చాలా ఎస్కార్ట్ ఓడలు ఉంటాయి. సర్వీస్‌ షిప్‌లు, ప్రొటెక్షన్ షిప్‌లు – ఇలా చాలానే ఒక ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ క్యారియర్ షిప్‌ చుట్టూ ఎప్పుడూ ఉంటాయి.

ఇలా ఒక్క ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ క్యారియర్ ఓడ విశాఖపట్టణం దగ్గర ఉంటే ఇటు బంగ్లాదేశ్‌ నుంచి అటు శ్రీలంక వరకూ బంగాళాఖాతం మొత్తాన్నీ మన కోసం సంరక్షించగలదు. ఆ ఒక్క ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ క్యారియర్ ఓడ ఉండగా ఆ మూల నుంచి ఈ మూల దాకా ఏ ఒక్క శత్రు నౌకా వెళ్ళలేవు. ఎందుకంటే – సముద్రంలో మనకు ఒక డిఫెన్స్ ఎయిర్‌పోర్టు ఉన్నట్టే కదా. ఫైటర్ జెట్‌లు చాలా చిన్నవిగా ఉంటాయి, చాలా వేగంగా ప్రయాణించగలుగుతాయి. బంగాళాఖాతం మధ్యలో ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ క్యారియర్‌ని నిలబెట్టి అక్కడ నుంచి ఫైటర్‌ జెట్‌లను పంపుతూ హిందూ మహా సముద్రం నుంచి బంగాళాఖాతంలోకి రాబోతున్న శత్రు నౌకలను అడ్డుకోవచ్చు. అంత పవర్‌ఫుల్.

ముందే చెప్పినట్టు సముద్రంలోకి వెళ్ళి ఫుల్ యాక్టివ్‌గా ఉన్న సమయంలో ఫ్యుయెల్, మెయింటైనెన్స్ వంటి అన్ని ఖర్చులూ కలిపి చూస్తే రెండు కోట్ల రూపాయలు అవసరం, దాన్ని నిర్వహించడానికి ఐదువేల మంది వరకూ పనిచేస్తారు. ఇలాంటిది అసలు కమిషన్ చేసి, తయారుచేయించడానికి ఎంత ఖర్చు అవుతుందో ఊహించుకోండి.

మొత్తంగా చెప్పేది ఏంటంటే – దాన్ని నిర్వహించడం చాలా ఖర్చుతో కూడిన పని, దాన్ని తయారుచేయడానికి సంవత్సరాలకు సంవత్సరాలు పడుతుంది, ఎంతో ఖర్చు అవుతుంది, అలానే ఆ ఒక్క ఓడ ఒక సముద్రం మొత్తాన్ని మనకోసం ప్రొటెక్ట్ చేసేయగలదు. ఇవన్నీ కలిపి చూస్తే మనకు ఒక్క ఎయిర్‌క్రాఫ్ట్ క్యారియర్ ఉన్నా కూడా ఎంత అడ్వాంటేజ్ అన్నది తెలుస్తుంది. 

They are six-inch high rails called scuppers that are located around most of the carrier’s deck edge. However since space on a flight deck is very limited, oftentimes part of an aircraft and/or its stores will necessarily hang over the deck edge when parked, as seen in the below photo. Any higher railing would interfere with this.

Furthermore as Barry Hampe correctly explains, there is really no need for railings since aircraft are tied down by multiple chains to the flight deck, or under close control while moving. And if an aircraft decides to go over and off the deck, a railing would not stop it in most cases. The scuppers are more for smaller equipment or flight deck personnel, along with nets on the carrier’s side to catch someone blown overboard.

Flight deck edge scupper and nets. The metal chute between the nets is actually for jettisoning ordnance overboard.

INS Vishal, also known as Indigenous Aircraft Carrier 2, is a planned aircraft carrier to be built by Cochin Shipyard Limited for the Indian Navy.

> It is intended to be the second aircraft carrier to be built in India after INS Vikrant.

> INS Vishal was conceived as a 65,000 tonne aircraft carrier, embarking 55 aircraft and costing Rs 60,000 crore. After the MoD objected to the cost, the navy downsized the proposal to a 50,000-tonne carrier costing about Rs 50,000 crore.

> At an estimated $5 billion, the fully equipped INS Vishal may be most expensive piece of machinery in the arsenal of India, which wants to match the pace at which China is developing its aircraft carriers. The final cost will also depend on the hardware installed.

> In India’s neighbourhood, Pakistan and Sri Lanka don’t possess aircraft carriers. China, which already has the 40,000-tonne CNS Liaoning, is developing a 50,000-tonne aircraft carrier. It plans to develop two more.

> An aircraft carrier, complete with fighter squadrons called Carrier Battle Groups (CBG), gives a navy strategic depth in the oceans.

> A CBG can control around 200,000 square nautical miles and can moving more than 600 nautical miles a day. The distance between Chennai and Colombo by the sea is 401 nautical miles.

> The INS Vishal will be the first non-Western aircraft carrier equipped with the complex CATOBAR launch capability.

> CATOBAR aircraft launch systems put less strain on the airframe of planes during takeoff reducing maintenance cost in the long run and also allows carrier-based aircraft to carry a heavier weapons payload. Furthermore, CATOBAR launch systems increase the sortie rates of carrier air wings by allowing a faster landing and takeoff rate.

> The Indian Navy’s preference for the CATOBAR aircraft launch system indicates that the new warship will in all likelihood not carry MiG-29K Fulcrum fighter jets, the current mainstay of India’s naval combat aviation.

> Navy is planning to put rafael and LCA Tejas on INS Vishal.

• INS Vikramaditya is the largest ship ever operated by Indian Navy.

• Ship was originally commissioned in Soviet Navy as Baku and in Russian Navy as Admiral Gorshkov.

• After being sold to India,it was heavily modified with its forward missile batteries replaced by a ski jump.

• INS Vikramaditya is the first Indian ship to have a SBI ATM onboard.

• INS Vikramaditya carries 1610 sailors.

• To feed them,about a 100000 eggs, 20000 litres of milk and 16 tonnes of rice is needed each month.

• INS Vikramaditya is the flagship of Indian Navy.

• Carrier has an automated idli and dosa maker onboard.

• NATO once tried to spy the ship by dropping sonobuoys.Plane left when Russian MiG29s were scrambled.

• INS Vikramaditya is the third carrier operated by Indian Navy.

• Carrier has 22 decks to accomodate Mig 29 Ks and Ka31 helicopters.