మహాత్మా గాంధి – యుగపురుషుడు –జాతిపిత

అహింసే ఆయుధంగా

దేశానికి స్వాతంత్య్రం వచ్చి 76ఏళ్లు అయిన సందర్భంగా స్వాతంత్ర్య ఉద్యమంలో మహాత్మా గాంధీ పాత్రని తులనాత్మకంగా విశ్లేషించాల్సిన అవసరం ఉంది. కేవలం గాంధీ వల్లే స్వాతంత్రం వచ్చిందని చెప్పడం సాహసమే అవుతుంది. కానీ ఉద్యమానికి దిశానిర్దేశం చేసింది గాంధీ అని కచ్చితంగా చెప్పవచ్చు. స్వాతంత్ర ఉద్యమ సమయంలో గాంధీతో విభేధించిన వారు రెండు రకాలుగా ఉన్నారు.1921లో సహాయక నిరాకరణ ఉద్యమం ఉధృతంగా జరుగుతున్న సమయంలో చౌరీచౌరా లో జరిగిన సంఘటన నేపథ్యంలో ఆయన ఉద్యమాన్ని ఆపేశారు. అప్పుడు భగత్ సింగ్ వంటి నాటి యువ కిశోరాలు గాంధీతో విభేదించి విప్లవబాట పట్టారు. నిమ్న వర్గాల వారి హక్కుల సాధన విషయంలో గాంధీ వైఖరి స్పష్టంగా లేదని అంబేద్కర్ వంటి వారు ఆయనతో విభేదించారు. విభిన్న మతాలు,కులాలు, వర్గాలు ఉన్న భారత దేశంలో ఒక ఉద్యమం నడపాలంటే అది శాంతియుతంగా నడవాలని గాంధీ అభిప్రాయపడ్డారు.అలాగే ఉద్యమంలో అన్ని వర్గాల వారు పాల్గొన్నప్పుడు మాత్రమే బ్రిటిష్ వారిపై ఒత్తిడి పెంచవచ్చని ఆయన భావించారు. ఇందుకు శాంతియుతంగా పోరాడాలని ఆయన అనుకున్నారు. అంబేద్కర్, గాంధీలు పుట్టిన సామజిక నేపధ్యం వేరు.అంబేద్కర్ గాంధీతో పోల్చుకుంటే తీవ్ర వివక్షను ఎదుర్కొన్నారు.జన్మించిన దేశంలోనే అంబేద్కర్ పలు పలు అవరోధాలు ఎదుర్కొన్నారు.చదువుకోవడానికి అనేక ఇబ్బందులు పడ్డారు. మన దేశంలో గాంధీకి అటువంటి పరిస్థితి ఎదురవ్వలేదు.ఆయన దక్షిణాఫ్రికాలో వర్ణ వివక్షకు గురయ్యారు.అందుకు పరాయి దేశస్థుల పాలనే ప్రధాన కారణం అని ఆయన నమ్మారు. అందుకే దేశ స్వాతంత్ర పోరాటానికి ఎక్కువ ప్రాధాన్యం ఇచ్చారు. స్వాతంత్రం వచ్చిన తరువాత వివిధ సమస్యల పరిష్కారానికి కృషి చేయవచ్చనేది ఆయన భావన కావచ్చు. కానీ అంబేద్కర్ దేశంలో నెలకొన్న అంటరానితనం, కుల వివక్ష పోవాలంటే అందుకు చట్టబద్ధమైన నిబంధనలు ఉండాలని భావించారు.అంటరానితనాన్ని అంబేద్కర్ నేరంగా పరిగణించారు.గాంధీ అంటరానితనాన్ని శాపం అన్నారు.అంబేద్కర్ అనుకున్నట్లుగానే దేశానికి స్వాతంత్య్రం వచ్చిన తరువాత భారత రాజ్యాంగం లో అణగారిన వర్గాల వారి రక్షణ కోసం కొన్ని నిబంధనలు పెట్టారు.ఆయన చేసిన కృషి వల్లే నిమ్మ వర్గాల వారి జీవితాల్లో ఈనాడు కొంత మార్పు వచ్చింది.గాంధీ అభిప్రాయాలకు,అంబేద్కర్ ఆశయాలకు ఎంతో వ్యత్యాసం ఉన్న మాట వాస్తవమే. అంబేద్కర్ గొప్ప దార్శనికుడు.ఇందులో ఏ మాత్రం సందేహం లేదు. కానీ వారిద్దరి మధ్య శత్రుత్వం లేదు. గాంధీ చనిపోయిన సందర్భంగా అంబేద్కర్ ఘనంగా నివాళులు అర్పించారు. గాంధీలో కొన్ని లోపాలు ఉన్నాయి. ఆయన విధానాలకు కొన్ని పరిమితులు ఉన్నాయి.కానీ ఈనాటి రాజకీయ నాయకులతో పోల్చుకుంటే గాంధీ ఎన్నో రెట్లు మెరుగు. ఆయన పరమత సహనం చూపారు. స్వాతంత్ర్య ఉద్యమం లో ఆయన పాత్ర ఆయనకుంది.

భారతదేశంపై చెరగని ముద్ర వేసిన గాంధీజీ.. 1948 జనవరి 30న అత్యంత దారుణంగా హత్యకు గురయ్యారు. ఢిల్లీలో బిర్లా నివాసం వద్ద ప్రార్థనా మందిరానికి వెళ్తుండగా ఆయణ్ని నాథూరామ్ గాడ్సే కాల్చి చంపాడు. జనవరి 30) . నోబెల్ శాంతి పురస్కారానికి గాంధీ నాలుగు సార్లు నామినేట్ అయ్యారు. ఆయనను వరుసగా 1937, 1939లో నామినేట్ చేశారు. 1947లో కూడా ఆయన నామినేట్ అయ్యారు. చివరగా 1948లో గాంధీని నామినేట్ చేశారు. కానీ తర్వాత నాలుగు రోజులకే ఆయన హత్యకు గురయ్యారు.

ఈనాడు అంబేద్కర్ వాదులుగా చెప్పుకుంటున్న మనం ఎంత మంది ఆయన అశయాల్ని పాటిస్తున్నాం. ఎంత మంది వ్యక్తిగత ఆరాధనకు దూరంగా ఉన్నారు.ఎంత మంది సంప్రదాయ పార్టీలకి దూరంగా ఉన్నారు.ఎంత మంది రాజ్యాంగం ద్వారా లబ్ది పొంది నిమ్మ వర్గాల వారి కోసం కష్ట పడుతున్నారు.మనము ద్వేషించాల్సింది అంబేద్కర్ ను ఓటు బ్యాంకుగా చూసే వారిని.ఓడించాల్సింది ఈనాటి అవినీతి పరులని,నేర చరిత్ర ఉన్న రాజకీయ నాయకులని. గాంధీ పరమత సహనాన్ని పాటించారు.ప్రతి ఒక్కరూ ఇతర మతాలని గౌరవించాలని సూచించారు. దేశంలో ఈనాడు ఇటువంటిస్ఫూర్తితగ్గిపోతుంది. వినతి పత్రాలని ఇవ్వడం,పాలక వర్గాల వారితో చర్చలు జరపడం, చర్చలు విఫలం అయితే శాంతియుతంగా ఉద్యమాన్ని ఉధృతం చేయడం వంటి గాంధీ విధానాలని ఈనాడు పలు ప్రజా సంఘాలు అనుసరిస్తున్నాయి.ఇవన్నీ గాంధీతోనే ప్రారంభం కాకపోయినప్పటికీ ,వాటిని ఆయన సమర్ధవంతంగా అమలు చేశారు.గాంధీ మత సంస్కరణలు అవసరమే గానీ,మత మార్పిడి అవసరం లేదని భావించారు.ఏది ఏమైనా గాంధీ,అంబేద్కర్ వంటి మహనీయులు జన్మించిన మన దేశంలో మతోన్మాదం పెరగకుండా చూడాల్సిన బాధ్యత నేటి తరం పై ఉంది.